Author: નોબત સમાચાર
કહે છે ને બંધ મુઠ્ઠી લાખની...પણ બંધ મુઠ્ઠીમાં દેરાણી-જેઠાણી સંપીને સુખનો સાગર છલકાવે એવું બને...
જ્યારથી સોનુ મોનુ અને સોના રૂપા એમના સંતાનો સાથે રહેવા આવ્યા છે ત્યારથી, આસપાસ બહેનો ભેગી મળી વાતો કરતી હોય કે આ બે ભાઈઓ અને દેરાણી જેઠાણી વચ્ચે કેવો પ્રેમ છે? જરાય જુદા નથી પડતા સાથે ને સાથે જ હોય છે.બે ભાઈઓ પોતાના ધંધા પર સાથે જ જાય અને સાંજે આવે પણ સાથે. એથી વિશેષ તો દેરાણી જેઠાણી એ કામ વહેંચી લીધા છે. સવારે બન્ને ના બાળકોને જેઠાણી મુકવા જાય અને બપોરે લેવા દેરાણી જાય. બાળકો બન્ને ને બડી માં ,છોટી માં કહેતા હોય, ખબર જ ન પડે કે કયું બાળક કોનું છે. બે ભાઈ અને એક બહેન ત્રણેય સંપીને રહે. એ બધી બહેનો આમ વાતો કરતા હોય , આ પ્લોટમાં મોટું ઘર બનાવ્યું કેટલા રમ છે? રહેનારા છ ,બે ભાઈઓના રૂમ હોય, બે દીકરાઓનો રૂમ હોય અને દીકરીનો એક રૂમ હોય પછી મહેમાનો કદાચ આવી જાય તોય બે રૂમ રહે. નીચે બે બેડરૂમ ,મોટો હોલ, મોટું ડાઇનિંગ ટેબલ સાથે અને રસોડું.
સાંભળ્યું છે કે હવે તો એમના સાસુ સસરા પણ અહીં સાથે જ રહેવા આવવાના છે. સામે મંજુ માસી ના ઓટલે બેસી બધા પંચાત કરતા હોય. પણ નજીક આવે નહિ. ત્યાંથી જોયા કરે. આ પરિવારમાંથી ભાઈઓ કે એ લોકોને જુવે તો સ્મિત આપી નમસ્તે કરે, એ લોકો પણ નમસ્તે કરે પણ બોલે નહિ. મંજુ માસી કહે પણ ખરા કે એલિયું , આંઈ બેસીને જોયા કરો છે અને એમની વાત્યુ કરો છો તો થોડો સ્મિત અને નમસ્તે થી આગળ સંબંધ વધારો , પણ તેમાંથી એકેય આગળ ન જાય , એ લોકોને થાય કે એ લોકો મોટો વ્યવસાય વાળા છે બે ત્રણ ગાડિયું છે. અવારનવાર ત્યાં ઘણા વ્યવસાયી પરિવાર ભેગા થાય જમે. એમાં આપણો ક્યાં ગજ વાગે.* બસ એ લોકો માટે સંબંધ વધારવાનું સરળ એટલે થઈ ગયું કે એ લોકોના માતા પિતા અહીં રહેવા આવી ગયા. એક ટ્રક માં સામાન આવ્યો અને પછી કારમાં એ લોકો આવ્યા. એ લોકો ઘરમાં સેટ થઇ ગયા પછી એક દિવસ રમા બા બહાર પરસાળમાં બેઠા હતા અને એમની નજર સામે મંજુ માસી ના ઓટલે પડી. ઈ બધા એને જ જોતા હતા. રમાબા તરત ઊભા થયા અને નમસ્તે કર્યું. સામે એ લોકો પણ ઉભા થયા અને હરખથી નમસ્તે કરી સ્મિત આપ્યું. રમાબા , તરત અંદર ગયા. આ લોકોને થયું કે આવું કેમ? હરખ દેખાડી ઘરમાં? ત્યાં તો વહુઓને સામેના ઘરે જાઉં છું એમ કહી પાછા બહાર નીકળ્યા અને મંજુ માસી ના ઓટલા તરફ આવ્યા. એ લોકો હરખાઈ ગયા. બસ પછી તો બે જ મુલાકાતમાં સંબંધ પાકો થયો. બસ પછ ી વાતો? અઠવાડિયાની મુલાકાત પછી મંજુ માસી એ પૂછ્યું કે તમારી વહુઓને બહુ જ બને છે, ભાઈઓ ના સંપ પણ કહેવું પડે. આવું બધા પરિવારમાં હોય તો? પણ તમે લોકો આટલો વખત બીજા શહેર હતા? નિવૃત્ત થયા પછી અહીં આવ્યા? રમા બા કહે ના રે ના, આ દીકરાઓ જે ધંધો કરે છે. એ જ ધંધો અમારા વતનમાં હતો. પછી આ દીકરાઓએ ધંધો વધાર્યો. ત્યાં અમારા હરીફો વધી ગયેલા એટલે આ શહેરમાં અને એક બીજા શહેરમાં શાખા કરી. પણ સારી ચાલતી હતી આ જ. એટલે પેલી જે નબળી ચાલતી હતી એ બીજાને આપી દીધી અને અહીં વધુ મહેનત કરી ઘણું વધારી દીધું. પછી આ બંગલો કર્યો અને અમને કયું કે ત્યાંનું બંધ કરી જગ્યા કોઈને આપી દ્યો અને અહીં આવતા રહો. બસ અમે અહીં.... હવે અહીં જ વિકસાવીશું. અમારા બે દીકરા અને વહુઓ ના સાંપને હિસાબે આ થયું. આવું બે ભાઈઓ અને બે વહુઓ માં બહુ ઓછું જોવા મળે. આ આટલી સરસ વાત કરી પણ ભીતરની વાત તો રમા બા ને પણ ખબર નથી. એક સમયે બંને વહુઓ ને એક બીજા સાથે બોલવાનો સંબંધ નહોતો.. એ વાત જાણવા જેવી છે. રમા બા અને રામજીભાઈ ને બે દીકરા હતા.સોનુ અને મોનુ, સોનુ મોટો અને મોનુ નાનો . બંને સરસ ભણ્યા અને બેસવાનું હતું. બાપદાદાના ધંધા પર જ. જે રામજીભાઈના પિતાશ્રી દામજીભાઈએ શરૂ કરેલ. અમુક ઇલેક્ટ્રોનિક કંપનીની પ્રોડક્ટ બનાવતી કંપનીની પ્રોડક્ટ ની ડિસ્ટ્રીબ્યુટર શીપ. ઠીક ચાલતું હતું. દમજીભાઈ પછી એમના દીકરા રામજીભાઈએ સંભાળ્યું અને હવે એમના દીકરાઓ સોનુ મોનુ. આમતો પરંપરાગત સોનજી અને મોનજી જ નામ હતા પણ બદલાયેલા જમાનામાં સોનુ અને મોનુ. સોનુ પહેલા ભણી લીધું એટલે ધંધે લાગી ગયો, એ પછી મોનુ લાગ્યો. બન્ને ભાઈઓ માં ઉત્સાહ બહુ. એમને થતું હતું કે આ પરંપરાગત ચાલ્યા કરે છે એમાં કાંઈક સુધારો કરવો જોઈએ. નવી ઇન્ટરનેશનલ કંપનીઓ ઉમેરવી જોઈએ . અને એ કર્યું. વ્યવસાય વિસ્તર્યો.એ જ સમયે સોનુના લગ્ન થઇ ગયા. એના ત્રણ વર્ષ પછી મોનુના લગ્ન થઈ ગયા. બન્નેની પત્નીઓ આમ એક જ પરિવારની દીકરી હતી. કાકા બાપાની બહેનો.
બંને વહુઓ સોના અને રૂપાને બહુ બનતું. દેરાણી જેઠાણી ની જોડી કહેવાય. સોનુ સોનાના લગ્નને પાંચ વર્ષ થયા પણ સંતાન નહોતું થતું. એક વાર સારા દિવસો રહ્યા પણ પ્રારંભે જ પડી ગયું. પછી કાંઈ રહ્યું જ નહિ. અને મોનુ રૂપા ને ઘર લગ્નના બે જ વર્ષમાં પારણું બંધાઈ ગયું. લોકો બહુ વખાણ કરે અને પંચાતિયા સગાઓ એ તો રમા બા ને કહેવા પણ લાગ્યા કે તમારી નાની વહુએ તો સારા ખબર આપી દીધા પણ તમારી મોટી વહુ ને કેમ કાંઈ છે નહીં? વાંઝણી જ રહેશે? એ તો ઠીક ,ક્યારેક કોઈને ત્યાં સીમંત નો પ્રસંગ હોય તો નાની વહુ ને આમંત્રણ હોય, મોટી ને નહીં. આ બધું સ્વાભાવિક જ કોઈ પણ સ્ત્રી ને ખરાબ લાગે જ. એમાં દેરાણી રૂપાનો કોઈ દોષ નહોતો એ શું કરે? પણ પછી એના પતિ મોનુ ના કહેવાથી આવા કોઈપણ આમંત્રણમાં જવાનું બંધ કરી દીધું. સોના અને સોનુ મહેણાંથી કંટાળી ગયા હતા, એમને એમ થયું કે આ શહેર છોડી બીજે ચાલ્યા જઈએ. બંને ભાઈઓએ રસ્તો કાઢ્યો કે નજીકના શહેરમાં શાખા ખોલીએ. અને મોટો ત્યાં રહેશે. નક્કી થયા મુજબ પિતાજીની મંજૂરી લઇ ત્યાં જગ્યા લીધી અને જે કંપનીનું કામ કરતા હતા એની ત્યાંની ડિસ્ટ્રીબ્યુટર શીપ ખાલી હતી એ લઇ લીધી. સોનુ અને સોના ત્યાં શિફ્ટ થયા. એ શહેરમાં શોપ ચાલુ થઈ ગઈ.મોનુ અહીં પિતાજી સાથે. થોડા સમયમાં રૂપાએ કહ્યું કે આપણે થોડો વખત મોટાભાઈ અને ભાભી સાથે રહેવા જઈએ. એ લોકોને ત્યાં શરૂઆત છે તો મદદરૂપ થઈએ. મોનુએ પિતાયાજીને કહ્યું કે અહીં તો ચાલે જ છે અને તમે સાંભળો છો તો અમે મોટાભાઈ પાસે જઈએ અને એનો ધંધો વધારવામાં મદદ કરીએ . માતા પિતાએ તરત હા પાડી. મોનુ રૂપા ત્યાં પહોંચી ગયા. એ લોકોના ગયા પછી બીજા મહિને રૂપાએ સાસુ રમાબહેનને ખુશખબર આપ્યા કે ભાભીને સારા દિવસો છે પણ હમણાં કોઈને કહેવાનું નથી કે કોઈએ અહીં આવવાનું નથી. તબિયત નાજુક રહે છે અને કાંઈ થઇ જાય તો? લોકોને બોલવાનું મળી જાય. પુરા મહિને મોનુએ માં પિતાજીને ખબર આપ્યા કે ભાભીએ દીકરાને જન્મ આપ્યો છે. હમણાં દોડીને આવતા નહિ. અમે કહીએ પછી આવજો.એનું નામ રાખ્યું છે કૃપલ, રમા બા એ તો ત્યાં પેંડા વહેંચી દીધા કે મારી મોટી માં બની, દીકરાને જન્મ આપ્યો. સમય રમા બા અને રામજીભાઈ દીકરા ને રમાડવા આવ્યા. રૂપા લગભગ ભાભી પાસે જ રહેતી. રાત્રે પણ ત્યાં જ સૂતી.કારણ કે ભાભીને તકલીફ ન પડે. રમા બેન વિચારે કે મોટી ને બાળક રહેતું નહોતું ત્યારે એકબીજા સાથે બોલતા નહિ અને હવે? આટલું ધ્યાન રાખે છે. સોનાએ રમા બા એ પૂછ્યું ત્યારે કહ્યું કે આ જે સારી રીતે બધું થયું એ એને જ આભારી છે. સંસાર સરસ ચાલવા માંડ્યો.સોનાનો દીકરો હવે શીશી થી દૂધ પીતો થયો એટલે મોનુ રૂપા પાછા ઘરે પહોંચી ગયા. તકલીફ ત્યારે થઇ કે કૃપલને હજી વર્ષ નહોતું થયું અને સોનાને ફરી દિવસો રહ્યા. રમા બા કહે કે નહોતું થતું તો વર્ષો ન થયું અને હવે અચાનક બીજું? રમા બા એ કહ્યું તાબડતોબ સોનાને અહીં બોલાવી લ ે, બીજી સુવાવડ અહીં જ થશે.
સોના આવી ગઈ રૂપા પોતાનો દીકરો સુજલ સાથે કૃપલ ને પણ સાચવે અને કૃપલને કાકી સાથે વધુ ફાવે. પુરા દિવસે દીકરી જન્મી . ચાર પેઢીએ રામજીભાઈના પરિવારમાં દીકરી જન્મી. એમ થયું ઈશ્વરે કૃપા કરી એટલે એનું નામ કૃપા રાખ્યું. બસ જે મોટી વહુ ને ટોણા મારતા હતા એ આશીર્વાદ આપવા માંડ્યા. હવે બેય વહુ ના માનપાન વધી ગયા. પરિવાર અને ધંધો સરસ સેટ થઈ ગયું. એમાં આ સોનું એ નવી શોપ આ શહેરમાં કરી એ વધુ જામી ગઈ.. કંપની ને કહી જુના વિસ્તારનું ડિસ્ટ્રીબ્યુશન અહીં સાંકળી લીધું અને આખા રાજ્યની ડિસ્ટ્રીબ્યુટર શીપ થઈ ગઈ. ત્યાં ની મૂળ શોપ માત્ર મેનેજર બેસે.બાકી બધું અહીં. એમાં માતા પિતા અહીં આવી ગયા.
દામજી પરિવાર અપ્રતિમ સંપ સાથે મોજમાં રહેવા લાગ્યું. સંપના મૂળમાં રૂપા હતી એને ભાભી નું દુઃખ જોવાતું નહોતું. એણે એના પતિ મોનુ ને કહ્યું કે હવે જો મને સારા દિવસો રહે તો એ બાળક ભાભીને આપી દઉં. થયું એવું કે સોનુ અને સોના બીજા શહેર સેટ થયા એ દરમ્યાન રૂપાને સારા દિવસ રહ્યા અને તાબડતોબ પહોંચી ભાભી પાસે , એમને રાજી કરી લીધા અને કહ્યું કે આપણે અહીં રહીને આ કામ કરીએ બન્ને ફાર્મ હાઉસ માં રહેવા જતા રહ્યા. કોઈને ખબર ના પડે. ડિલિવરી નોર્મલ થઇ. ચાર દિવસમાં તો રૂપા હરતી ફરતી થઇ, બધું પતી ગયા પછી.સાસુ સસરા ને બોલાવ્યા. કોઈને ખબર ન પડી. એ પછી સાચે સોના ને સારા દિવસો રહ્યા અને દીકરી જન્મી. દેરાણી જેઠાણી નો પ્રેમ કેવો? કોઈને ખબર ના પડી. રમા બા ને પ ણ નહિ. ખબર માત્ર બે ભાઈઓ ની વહુઓને જ. આવો પ્રેમ દેરાણી જેઠાણીનો હોય છે. બંધ મુઠ્ઠીમાં સુખનો સાગર છલકાવ્યો.
હરેશ ભટ્ટ
જો આપને આ પોસ્ટ ગમી હોય તો શેર કરો...
Follow us: આ જ પ્રકારની બીજી પોસ્ટ માટે અમારી એપ ડાઉનલોડ કરો.
Android: https://rb.gy/surhtv
Apple ios: https://rb.gy/cee4r9
Social Media
ફોટો સ્ટોરી માટે અમારા ઇન્સ્ટાગ્રામ પેઈજને ફોલ્લો કરો
https://www.instagram.com/nobatdaily?r=nametag
વિડિયો માટે અમારી યુ-ટ્યૂબ ચેનલને સબસ્ક્રાઈબ કરો
https://youtube.com/@Nobatofficial
અન્ય સમાચારો
